Temat: Radosna twórczość
...„ta po co tu? Oni już nie wystarcza? To się doigrałam.” Policjantka na migi porozumiała się z koleżanką, ta wyszła. Komisarz Kowalska usiadła obok studentki. Ta trochę płakała, trochę się trzęsła. Tego dnia pogoda była sprzyjająca spacerom, ale wieczór był chłodny. Funkcjonariuszka miała na sobie zielona, sportowa katanę zrobiona z bawełny. Zdjęła ja i narzuciła na ramiona swojej rozmówczyni, bo ta miała na sobie dżinsowe rybaczki i czerwonego topa. -No i co dalej będziesz twierdzić, ze mama się przewróciła – ostro zapytała Dziewczyna nic nie mówiła. Teraz płakała bez przerwy. Policjantka przysunęła się bliżej niej.Objęła ją swoim ramieniem i znów się odezwała: -Może było to za ostro, ale mi ciebie żal. Pokaz ta buzie. Studentka podniosła głowę, popatrzyła na policjantkę, przez łzy się odezwała: -Co ze mną...
Źródło: olgabonczyk.fora.pl/a/a,252.html